DNT-hytta i Iungsdalen

Med det fine været vi har hatt den siste tida, går det dårleg med ferieoppdatering av turane våre! Og enda fleire turar kjem på  "På vent"-lista. Gode turmål forsvinnn ikkje så lett, så de får berre ha tolmod med meg!

Vi synast det er veldig kjekt å besøke DNT-hytter, anten du kan køyre heilt fram med bil, du må gå nokre få minutt eller om det er ein lengre og strabasiøs tur for å nå målet. Med små barn på tur, er det først og fremst dei lett tilgjengelege hyttene vi besøkjer. Gjennom Barnas Turlag får du premie for kvar 5. DNT-hytte du besøkjer. Sanna Oliva har alleire fått premie to gonger: både t-skjorte og blå DNT-nøkkel har kome i posten. No har vi nok hytter til både ein og to premiar til, så når ho mor, dvs. meg, får summa seg, så får vi sende inn liste for både Sanna Oliva og Bendik Matias. Ei litt større t-skjorte med turboreven står blant anna på ynskjelista :)

Vi besøkte nokre DNT-hytter i løpet av sommarferien i år også, deriblant hytta i Iungsdalen, derav namnet Iungsdalshytta. Hytta ligg i Hol kommune, nord for Hallingskarvet, og her er du midt mellom Jotunheim og Hardangervidda. Hytta er betjent og har 52 sengeplassar. I periodar der hovudhytta er stengt, er det også ei sjølvbetjeningshytte rett ved, med 12 sengeplassar.

Det er sjølvsagt fleire ruter for å kome seg til Iungsdalshytta, men den lettaste er å starte i Tovika. Slik kjem du deg dit (henta frå ut.no):
Med bil køyrer du riksveg 7 gjennom Hallingdal, ta av frå riksvegen mellom Torpo og Ål (skilting til Vats), og køyr over Leveld og Vats. Bomveg ved Bergsjøen (her kan du betale med kort). Vidare forbi Djup til Toviki der du kan parkere. Herifrå er det 4 km til hytta på god sti med liten stigning. Tidsbruk: ca. 1 time.

Det er også mogeleg å få båttransport over vatnet og inn til hytta.



På veg inn til Toviki

Berre køyreturen inn til Toviki er ei oppleving i sjølv, der du blant anna køyrer rett under Reineskarvet. Stien inn til hytta er god og lett å gå, men ein del stein gjer det litt vanskeleg for små føtter. Derfor blei det litt å gå sjølv, og litt i bæremeis for vår 3-åring. Men turvante barn som er eit par år eldre, vil ikkje ha problem med å gå.

Iungsdalshytta er absolutt ei hytte der du føler deg vel: stort, flott uteområde, og god atmosfære både ute og inne i hytta. No var det relativt fint vær den dagen vi var der, så vi holdt oss mest utandørs :).

Mykje folk hadde tatt vegen til hytta, og det er nok eit veldig populært turmål - både som dagstur i seg sjølv og som ein del av hytte-til-hytte-turar. Eg har sjølv sett meg ut ein 3 dagars tur eg kan tenkje meg å gå ein gong:
Start ved Bjøberg i Hemsedalen og gå til Bjordalsbu (4 timar). Frå Bjordalsbu til Iungsdalshytta (6 timar), og derifrå tilbake til Bjøberg (8 timar).




Ting vi mista, men fann att på vegen:
Eg trur vi kan starte ein bloggserie på ting vi mistar på fjellturane våre, men som vi er så heldige å finne att. Eg har tidlegare skrive om at eg har mista mobiltelefonen min, og eg kan ellers nemne bl.a. sko, sokkar, smokkar og brillar. Denne gongen var det hua til Bendik Matias som vart vekke på vegen. Eg oppdaga det rett før hytta, og sidan det var ein del vind denne dagen, så kunne den vore god å ha. Men vi konkluderte med at vi berre måtte gå fram til hytta, og satse på at vi fann den på returen eller at nokon ville finne den og ta den med til hytta. Vi hadde blant anna gått forbi ein annan barnefamilie på vegen, og som vi hadde snakka litt med. Kanskje ville dei finne hua og skjønne at den var vår.....? I alle fall, når denne familien kom fram til hytta, spurte vi om dei hadde sett noko. Og det hadde dei: nokon hadde hengt opp ei barnehue på ein stolpe ved brua som var eit par hundre meter før hytta. Og der hang den framleis når vi kom på returen :). Sidan dette var den einaste hua vi også hadde med til han på ferietur, så var det veldig greitt å finne den att!