Det var forsøket verdt...

Optimistisk med tanke på at bæreseleturane på Kletten har gått så fint, tenkte eg at vi skulle prøve oss på ein litt lengre tur i dag. Valget måtte falle på ein plass der det er lett å gå og sjølvsagt ikkje altfor langt. Derfor vart skogsvegen til Erdalsstølen målet for turen.

Då eg parkerte bilen, traff eg på ei hyggjeleg dame frå Stavanger som held til på Fossengarden i Erdalen om sommaren. Fossengarden er ein av dei turane vi tar nokon gongar for året, og er ein fin trimtur. Eg hadde faktisk vurdert å ta turen opp dit i staden for Erdalsstølen. Sist gong vi var der, var knappe to veker før Sanna Oliva vart fødd (sjå biletet).

Vi starta ferda mot Erdalsstølen, og veslejenta såg ut til å trivast godt i bæreselen. Etter 7-8 minuttars gange, byrja det å småregne. Det såg ikkje ut til å vere langvarig, så eg tok fram paraplyen og tenkte at det skulle bli ei ny oppleving å gå på fjelltur med paraply! Men etter nokre minuttar til, høyrde eg det tordna i det fjerne og regnet auka på. Så då vart det ikkje så vanskeleg å ta avgjerda om at det var best å snu. Og det var nok lurt, for både regn og torden nærma seg fort. Sanna Oliva lot seg ikkje merke av det, for ho var sovna i bæreselen.

Eg hadde akkurat fått seg meg inn i bilen, då himmelen sine sluser verkeleg opna seg. Eg har ikkje sett maken til regnvær på lange tider, og det var knapt så vindusviskarane klarte å ta unna. Så det vart ingen tur på Erdalsstølen for oss, men det var forsøket verdt i alle fall :)